De week….

Mijn werk loopt prima, ik ga weer naar school voor een HBO opleiding en ontving positieve feedback van mijn manager.
Na de dood van Danielle ben ik na 7 weken weer gaan werken, hier kon ik mijzelf heerlijk mee afleiden.
Ook met de presentaties erbij kan ik mijn werk goed doen.
Afgelopen week werd ik door yes we can clinics benaderd met de vraag of ik bij hun met de kinderen mee wilde draaien. Ook vroegen zij of ik dan savonds mijn verhaal wilde vertellen. In juni zal ik van 0900 tot 2200 meedraaien met het programma dat zij hun kinderen bieden.
Ik zal met de kinderen sporten eten en praten.
Ook zal ik binnenkort in Brabant op een school voor dove kinderen met een lager IQ presentaties geven. In Haarlem op een VSO school en ook in Heerhugowaard zal men mij 3 dagen tegen komen.
De stichting loopt goed, de naamsbekendheid wordt steeds groter.
Op de feestweek in Santpoort hoop ik in augustus een mooi doek te hebben hangen.
De stickers komen van de week binnen.
Dinsdag zat ik met de bestuurders van de baltic race auto’s die binnenkort vertrekken. Er volgt een mooie donatie wisten zij mij te vertellen.
Woensdag zat ik met de bonuszus van een onlangs overleden jongen. Zij wil voor haar afstuderen iets met mijn stichting doen. Samen hebben we gebrainstormt, wordt vervolgd.
Donderdag stond ik om 1200 bij de uitvaart van de vader van een gezin waar ik werk. Te jong liet hij zijn vrouw en kinderen achter, zijn bloemen werden aan Danielle geschonken.
Diezelfde avond vierde we de bruiloft van mijn buurjongen, stralend waren zij het middelpunt
Het bericht van het 21 jarige meisje die overleed (na gebruik van middelen) kwam ik op heel Facebook tegen.
Kortom, een heftige week met emoties die alle kanten opschoten.
En ook vandaag, op dit tijdstip, deze datum….22 maanden geleden om 1140 was het afgelopen.
Storte mijn leven in en begon mijn nieuwe leven.
#ikkoesterhetleven