Moeder van een vriendin

Lieve Nicolette,

Zaterdagavond zagen wij elkaar weer voor het eerst sinds lange tijd. Na meerdere keren naar je kijken, want ik twijfelde of jij het was ben ik op je afgestapt. Het was fijn om weer even met je te praten.
Je openheid over het overlijden van Danielle. Je vertelde ook over je lezingen die je geeft op scholen of daar waar het nodig is of waar je nadrukkelijk gevraagd wordt. Meteen daarop vroeg je of ik misschien een keertje mee wilde om te luisteren wat je allemaal te vertellen hebt over XTC en de dood van Danielle als gevolg. Wat ben ik ontzettend blij dat ik vandaag ( 2 februari ) met je mee ben geweest. Het was zo indrukwekkend! En zoals je zelf al zei; niet met een vingertje maar gewoon als een cadeau in de vorm van informatie. Zelf dacht ik dat ik best veel wist. Maar ook ik moet bekennen dat je meerdere dingen vertelde die ik niet wist. Alleen al je uitleg over het laten testen van XTC pillen. En net zoals de kinderen dachten dacht ik ook, je laat een pilt testen en dan denk je dat het ok is. Maar niets is minder waar! Want als ze de test afnemen van een pil waarvan de inhoud niet goed is gemengd/verdeeld. En ze krabben wat af aan de kant waar minder MDMA zit omdat de pil niet goed gemengd is. Dan komt er een te lage dosis naar voren en denk je misschien wel dat je er twee kunt slikken om wat te voelen.
Ik ben blij en dankbaar dat jij mij de kans hebt gegeven dit mee te maken.
Het was zeer leerzaam, maar toch ook mooi! Mooi hoe de kinderen reageren en hoe jij daar dan weer op reageerde! Het was een emotionele maar zekere een mooie ochtend!
Dikke kus, Marlon