De feestdagen hebben hun entree gedaan.
Vrolijke mensen, lachende gezichten en volle tassen.
Ik loop ertussen en kijk om mij heen.
Wat is er voor mij een hoop veranderd de afgelopen jaren.
De feestdagen waren altijd 1 groot feest, sint met schoonfamilie en ons hele gezin, kerst met schoonfamilie en ons hele gezin.
Oud en nieuw met onze vrienden en alle kinderen in de nacht thuis.
Sint hebben wij ook dit jaar gevierd, dikke tranen bij vele van ons, wat missen wij Danielle allemaal.
Volgende week ben ik jarig, ik heb besloten het niet / nooit meer te vieren.
Geen zin meer, zie het nut er niet meer van in.
De kerst komt eraan, beide dagen hoef ik niets te organiseren.
Heb ik zin in de kerst…..nee, maar thuis in je verdriet zitten gaat het ook niet worden.
Oud en nieuw zitten wij zwaar afgelegen van alles en iedereen vandaan. Daar kan ik naar uitkijken, even helemaal niets.
Klinkt allemaal best heavy als ik het terug lees, maar het is zoals het is.
Met plezier doe ik mijn werk (40 uur pw). Iedere dag mag ik mensen helpen met hun doelen te verwezenlijken, echt een super job!
Team Danielle doe ik met al mijn energie en 1000% inzet.
Dinsdag mag ik 3 presentaties in Breda en 1 presentatie in Amsterdam geven.
Hoe mooi is dat?
Mijn gezin, vrienden en familie, ik koester het allemaal.
Vandaag 1030 rij ik tussen 2 gezinnen in en word gebeld…..de ijmuidrcourant……”meerdere mensen hebben u genomineerd voor ijmonder van het jaar”.
Woensdag komt er een artikel in de krant, dat is nou een leuk verjaardagscadeau!
Ook hebben veel (heel veel) mensen een wens voor mij ingestuurd naar radio 538….mijn wens is om op woensdag 20 december op de radio over mijn team Danielle te mogen praten.
Voor een ieder gezellige dagen.
Nicolette