Samen waren we soms water en vuur, konden ruzie maken en heerlijk roddelen over wie dan ook. Met je zussen en broer kon je ruzie maken, ook ook heel veel lol maken. Schreeuwend de huiskamer door omdat je kleine zusje jouw make up had gejat en dat was niet de goedkoopste……. Met je broer om zijn nek hangen en hem kusjes geven en vragen naar mogelijke schoonzusjes voor jou, hij had hier zo zijn mening over en liet niets los meer los dan hij wilde.

Met Peter naar de kroeg, de apjes die dan verstuurd werden, waar ben Je? Ik kom eraan, en jullie hadden samen een heerlijke avond.

Ik mis het jij en ik, het gekibbel, de arm om mijn nek, de apjes, mijn parfum die gek genoeg steeds leger werd terwijl ik er niet aan zat. Het zijn van die kleine dingen, dingen die zo normaal waren.

Onlangs schreef een dame op de team Danielle pagina een brief aan jou, dat jij zo gemist werd en dat jij het gezicht van de bewustwording was. Dat meiden en jongens zoals jij zomaar uit het leven konden gaan. Dat niets meer normaal is, jij kijkt al deze mensen met jouw prachtige ogen aan. Want jij verteld Nederland een verhaal, het is een verhaal van een leuke meid die vol in het leven stond. Een meid die veel had meegemaakt en nog zoveel dromen had. Die zich op een goede dag over heeft gegeven aan xtc, en die hier al haar dromen heeft moeten opgeven.

Jij hebt een ieder laten zien dat ook gewone meiden dood kunnen gaan, dat gewone meiden ook maar gewone meiden zijn. Ik plaats dagelijks quotes, allen met een lading, met een kusje van jou. Want jij wilde niet dood, nee jij wilde leven!

Ik ga mij hard maken om jouw verhaal overal te vertellen en gewone jongens en meiden te informeren dan ook gewone jongens en meiden dood kunnen gaan. Dood aan een pilletje, dood, dood, dood………

Mama