Vandaag schrijf ik naar aanleiding van een reactie van de afgelopen week die ik kreeg na mijn laatst geschreven stuk. Helaas is de reactie verwijderd (niet door mij) en kan ik het nu niet meer plaatsen, want het was een mooie reactie om over te schrijven.

De dame schreef mij dat zij hoopte dat ik het leven weer vrolijk in zou zien want dat zou Danielle toch graag willen (e dame en ik kennen elkaar niet). Hierop reageerde ik naar haar dat het leven best nog oké is maar dat het zo verschrikkelijk pijn doet. Vanmorgen had ik het hier met mijn partner over, ik gaf hem het voorbeeld dat als ze je been amputeren en je een kunstbeen geven je toch je been mist. Of je bent je vingers kwijt geraakt, krijgt een prachtige prothese maar dat is niet je eigen hand. Nu raakte ik mijn kind kwijt, en ja ik heb er nog 3, maar er is niets en dan bedoel ik ook echt helemaal niets wat in de buurt komt om dit gevoel van missen en verdriet op te vullen.

Maar los hiervan, de dame schreef dat er toch relatief weinig slachtoffers waren en dat Danielle toch ook zou willen dat haar moeder (ik dus) weer gelukkig zou worden/zijn. En het woordje relatief dat woord zit nu bijna 48 uur in mijn hoofd. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet haatdragend of wat dan ook, maar het zit bij mij even niet oké als ik hierover na denk.

Al eerder schreef ik dat de cijfers in Nederland niet objectief zijn, de direct gestorven xtc mensen staan in de statistieken Mensen die nav gebruik van xtc een hartaanval, hersenbloeding, zelfmoord pleegde of een ongeluk kregen staan in de boeken als overleden aan deze zaken, en niet aan xtc. Dan denk je dus het valt allemaal wel mee die cijfers, ja als je naar de cijfers kijkt zoals ze er nu staan denk je waarschijnlijk, valt wel mee. Maar wat als ik deze cijfers er nou eens bij op mocht tellen, dan worden het er al een stuk meer, geloof mij, dat zijn er heel veel meer!

Nu hoor ik sommige mensen denken, Nicolette waar maak jij je nou toch druk over……….nou dat kan ik je vertellen! Ik maak mij druk over de mensen die maar doen alsof niets kwaad kan, zonder na te denken over de gevolgen. Relatief onschuldige zaken, want joh dat kleine pilletje, dat geeft toch plezier! Ja het geeft inderdaad plezier, maar er zit ook een grote schaduwzijde aan, en die krijg je niet op een bijsluiter meegeleverd. Want als alles er op zou staan, zou je het dan nog nemen? Als ik presentaties geef, hoor ik standaard het zinnetje, huh dat wist ik echt niet. Ik praat met ze wat er in zit, wat het met je kan doen en hoe het nou met groepsdruk zit. Want als Pietje in de sloot springt, spring jij er dan ook in? Nee is steevast het antwoord, maar als Pietje een pilletje tikt, dan tik jij hem wel, hoe zit dat dan? Niet stilstaan bij de gevolgen dat hoort bij de leeftijd waarin een ieder inzit, dat snap ik echt heel goed. Maar soms moeten wij ouders opstaan en zeggen, jongens ik weet dat jullie dit of dat, maar…………….. Ik weet dat er al veel ouders in gesprek met hun kinderen zijn gegaan, dat is super fijn! Want wat nou als jouw kind straks de gevolgen van pillen, coke, ghb en noem nog eens wat leuks op moet dragen? Wat nou als dit middel toch niet zo onschuldig is als het lijkt? Waarom is er bedacht dat het hard drugs is, is dat om mensen te pesten? Zoveel ouders denken, als ik het nou niet zie dan is het er niet, want als ik iets zeg wordt mijn kind kwaad. Dus, laten wij dit dan maar gebeuren zolang het goed gaat, poeh hee dat menen jullie toch niet hé? Je kan het toch bespreekbaar maken, je legt ze toch ook uit dat als je seks hebt, je voorbehoedsmiddelen moet gebruiken. Of denk je dan ook, zolang het goed gaat gaat het goed……….. Tijdens een van mijn laatste presentaties vertelde een docent dat hij enige jaren geleden een leerling uit zijn klas verloor. Zij had paddo.s gegeten, ging hallucineren en meende te kunnen vliegen. Voor zijn ogen sprong zij van de flat af………………………dood, en in de boeken als zelfmoord.

Wij mensen denken altijd als wij iets horen, dat gebeurt mij/ons niet. De kans dat het mij overkomt, die is kleiner dan dat je de loterij wint. Maar wat nou als het jou overkomt, jouw kind de volgende is, of misschien ben jij het zelf wel………. Ik had heel graag de loterij willen winnen, een boerderij waar ik samen met mijn cliënten met dieren kon werken, dat had ik graag gewild. Maar wat kreeg ik,…………ik kreeg een lot uit de loterij, alleen van de loterij waar ik niet in mee wilde spelen, dat had iemand anders voor mij bedacht, en ik won de jackpot.

Relatief, mm het zat mij nog steeds niet lekker, daarom stuurde ik de dame de linkjes van al mijn sites met de vraag het stuk doodgewoon en schijnveiligheid te lezen. Waarom deze, nou omdat ik in het ene stuk uitleg wie mijn kind was, en in het andere stuk probeer uit te leggen hoe testen werkt.

En mocht je nu denken, duh er gaan meer mensen dood aan alcohol, dat klopt! Die had je niet aan zien komen hé, maar van 1 glas alcohol ga je niet dood. En denk je nu, jawel…..ja dat zou kunnen als je een mengsel van wat dan ook neemt met een dusdanig hoog percentage alcohol dat je direct het loodje legt. Mensen die aan alcohol sterven, hebben langdurig alcohol genuttigd, en niet omdat ze voor het eerst een wijntje namen.

Het is soms zo moeilijk om dingen te omschrijven, dat is het fijne van het geven van presentaties. Daar kan ik het vertellen en antwoorden geven op vragen die er gesteld worden. Toen een jongen liggend op de grond de briljante opmerking naar mij maakte dat mensen niet dood gingen van blowen gaf ik hem gelijk. Daarop volgend legde ik hem uit dat de plantjes in de vensterbank andere samenstellingen hebben dan de plantjes die er binnen de weetteelt “gekweekt” worden. Ik zei hem dat ik kon zingen wat ik wilde, de plantjes zouden daar niet van groeien. Hij moest lachen, daarop volgend vertelde ik hem dat de plantjes gevoed werden met diverse giffen, want daar groeien ze namelijk wel van. Die giffen zie je niet en proef je niet, maar je neemt ze wel in, en de gevolgen…….die komen later pas. Ook vertelde ik hem staand bij een streep dat hij smorgens aan de ene kant van de streep staande zijn moeder hoorde klagen dat hij zijn kamer op moest ruimen, de docent zei dat hij dit en dat moest etc etc. Op het moment dat hij ging blowen ging hij naar de andere kant van de streep, hier was niemand die zeurde, niemand die hem niet begreep, maar als het weer uitgewerkt was…….dan kwam hij weer aan de ene kant van de streep. Ik bedoel daarmee te zeggen dat drugs je even niet na laat denken, je dat ene gevoel geeft dat jij je niet meer druk hoeft te maken. En of die drugs nou drank, coke, wiet what ever is, het geeft je een schijngeluk, want je zal zonder deze middelen zelf na moeten denken, zelf moeten voelen en zelf moeten bedenken.

Maar hé, het zijn keuzes, ik ben er niet om jou te zeggen, kappen met die zooi! Want dat denken mensen nog wel eens. Nicolette die strijd tegen xtc, nop, nada njet. Ik maak mij er hard voor dat de mensen die deze middelen gebruiken weten wat zij gebruiken, weten wat testen is en weten wat de gevolgen kunnen zijn. Meer niet, want ik heb werkelijk niet de illusie dat drugs de wereld uit gaat komen, daar mogen andere mensen zich mee bezig houden.

Nicolette